با سلام  

شب همگی بخیر  

من که دلم گرفته  

میدونم الان میگی چیز عجیبی نیس  

میدونم نیس چون یه جورایی باهاش انس گرفتم  

ولی به جاش اون موقع هست که یاد خدا میاد به قلبم و آرامش میگیرم 

و اگه تونستم باهاش حرف میزنم  

آخه تجربه کردم که خدای عزیزمون تنها کسی هست که بدون سرکوفت یا سرزنش کردنت حرفاتو میشنوه و حتی مرهمی میشه برای دلهای شکسته  

کسی که بارها و بارها به فکرمون بوده و مشکلاتمون رو حل کرده ولی شاید ما اونقدر سرگرم دنیا و مشکلاتش بودیم که متوجه نشده باشیم  

هیچوقت با خودت فکر کردی که خدا چقد دوستت داره و به فکرته  

هیچوقت شده که بدون اینکه مشکلی داشته باشی یا گرفتار شده باشی یادش کنی  

شده که تو خوشی هات تو لحظه هایی که راحتی و تو ارامش باشی به فکرش بیافتی  

بگذریم 

 از این هیچوقت و اگرها زیاده  

در کل اینجور میخوام بهت بگم و ازت بپرسم که

اگه دلت گرفته باشه  

اگه غصه یا گله ای داشته باشی  

و بخوای با خدای خودت حرف بزنی  

فرقی نمیکنه از چی بگی براش  

از مشکلات  

ازگرفتاری هات  

از غم و غصه هات  

از درد بی پولی  

از عشقی که بهش نرسیدی 

از حاجتی که بهش رسیدی یا شایدم نرسیدی   

و.........و.............و...............

خلاصه هرچیزی  

چه جوری برای خدای خودت حرف زدی بهش گفتی درددل کردی ؟؟ 

راحت بودی باهاش ؟؟ 

از گفتن خواسته ها یا مشکلاتت خجالت هم کشیدی ؟؟ 

نه بیست سوالی نیست که یه جواب داشته باشه  بلکه یه سواله که بی نهایت جواب داره  

شبتون به خیر و خوشی  

به امید ظهور آقامون  

اللهم عجل لولیک الفرج  

موفق و سربلند باشید