هر که را خواستم که بهر یار گزینم

در آخر جز اندوهی تلخ چیزی ندیدم

هر چه گشتم که با اشک چشم چیزی همراه کنم

جز آهی از عمق وجود چزی ندیدم

ز هر که بهر همراهی در مسیر زندگی پرسیدم

بعد از مدتی جز گزند چیزی ندیدم

بهر گرمای هر دستی در زمین گشتم

جز حس سرد تنهایی چیزی ندیدم

در جستو جوی هر چشمی برای خویش بودم

در هیچ کجا برق چشمانت را ندیدم

بهر شادی ز در هر خانه زدم

جز لبخندی سرد تر از برف چیزی ندیدم

جایت را در آسمانها اندیشیدم

ولی خانه ات را در گوشه دلم دیدم

هر کجا گشتم ، هر که را دیدم‌ ، 

 هر که را خواستم بر دلم بهر یار گزینم  

جز خدای مهربانم هیچ کس را ندیدم

در تنها ترین تنهایی هایم

یاری غمخواری جز خدایم ندیدم